t нь ихэнх хэлэнд байдаг бөгөөд , япон хэлний хувьд , хоолойн дунд хэсэг орчимд хүрч үзэхэд, (эрэгтэй хүний төвөнх нь төвгөр байдаг тул илүү ойлгомжтой) хуруны үзүүрт чичиргээ мэдрэгдэж байвал d болдог . Чичиргээ мэдэгдэхгүй тохиолдолд t болдог. Өөрөөр хэлвэл япон хэлэнд , төвөнхийн хэсэгт байдаг дууны хөвчийг чичирүүлэх , чичирүүлэхгүй эсэхээс шалтгааалж ялгаатай байдаг гэсэн үг юм. Тодорхой нарийн зүйлийг онолын хэсгээс харна уу.
Суралцагч хүмүүсийн эх хэлнээс шалтгаалж t-г дуудахдаа амьсгаа их гаргах , аль эсвэл бараг амьсгаа гаргахгүй байдлаас гарч ирдэг зарим нэг ялгаа бий .
Эдгээр хэлээр ярьдаг хүмүүс 「だ、で、ど」-г дуудахдаа амьсгаагаа бараг гаргалгүйгээр t-гээр дуудчихдаг тал байдаг.Энэ нь япон хүнд 「 た、て、と」 гэж сонсогддог . （ Жишээ нь ：ダイガク（大学）→タイガク） Бас, хүмүүсийн эх хэлээс шалтгаалж үгийн эхэнд t, үгийн дунд d зэргээр үгэн дэх байрлалаасаа шалтгаалж , дууны хөвчийг чичирүүлэх үү үгүй юу гэдгийг шийдэх （ тогтоох ） тохиолдол байдаг. Энэ тохиолдолд үгийн дундах 「だ、で、ど」-г дуудахад хялбар боловч үгийн эхэн дэх 「だ、で、ど」-г 「た、て、と」 гэж дуудагддаг.（ Жишээ нь : ダイジョーブ（大丈夫）→タイジョーブ）Мөн эсрэгээр үгийн дундах 「た、て、と」 нь 「だ、で、ど」болж хэлэгдэх тохиолдол бий. （Жишээ нь ：アナタ（あなた）→アナダ、ヒトリ（一人）→ヒドリ、コトバ（言葉）→コドバ）。
