p ихэнх хэлэнд байдаг бөгөөд , япон хэлний хувьд , хоолойн дунд хэсэг орчимд хүрч үзэхэд, (эрэгтэй хүний төвөнх нь төвгөр байдаг тул илүү ойлгомжтой) хуруны үзүүрт чичиргээ мэдрэгдэж байвал b болдог . Чичиргээ мэдэгдэхгүй тохиолдолд p болдог. Өөрөөр хэлвэл япон хэлэнд , төвөнхийн хэсэгт байдаг дууны хөвчийг чичирүүлэх , чичирүүлэхгүй эсэхээс шалтгааалж ялгаатай байдаг гэсэн үг юм. Тодорхой нарийн зүйлийг онолын хэсгээс харна уу.
Суралцагч хүмүүсийн эх хэлнээс шалтгаалж p-г дуудахдаа амьсгаа их гаргах , аль эсвэл бараг амьсгаа гаргахгүй байдлаас гарч ирдэг зарим нэг ялгаа бий .
Эдгээр хэлээр ярьдаг хүмүүс 「ぱ、ぴ、ぷ、ぺ、ぽ」 -г дуудахдаа амьсгаагаа бараг гаргалгүйгээр p-гээр дуудчихдаг тал байдаг.Энэ нь япон хүнд 「ぱ、ぴ、ぷ、ぺ、ぽ」 гэж сонсогддог .（Жишээ нь：ボク（僕）→ポク） Бас, хүмүүсийн эх хэлээс шалтгаалж үгийн эхэнд p, үгийн дунд b зэргээр дан үгэн дэх байрлалаасаа шалтгаалж , дууны хөвчийг чичирүүлэх үү үгүй юу гэдгийг шийдэх （ тогтоох ） тохиолдол байдаг. Энэ тохиолдолд үгийн дундах 「ば、び、ぶ、べ、ぼ」 -г дуудаж болох боловч үгийн эхэн дэх 「ば、び、ぶ、べ、ぼ」 нь 「ぱ、ぴ、ぷ、ぺ、ぽ」 болчихдог.（Жишээ нь：ビン（瓶）→ピン） Жишээ нь : Мөн эсрэгээр үгийн дундах 「ぱ、ぴ、ぷ、ぺ、ぽ」 нь 「ぱ、ぴ、ぷ、ぺ、ぽ」 болж хэлэгдэх тохиолдол бий. （Жишээ нь：シンパイ（心配）→シンバイ）。
