Gevşek vurgulu fiillerde, ana vurgunun konumu, kelimenin sözlükteki yapısının sonundan itibaren sayarak 2. seslemaltının üzeridir (2. tip). Örneğin, あう (会う,, みる (見る, görmek), たべる (食べる,, vs. (Az sayıda olmasına rağmen, 3. tip vurgunun yer aldığı fiiller de vardır. Bu fiillerde, sözcüğün sonundan itibaren saymaya başlandığında, 2. seslemaltı özel bir yapıya sahip olduğu gözlemlenirse, önceki seslemaltına doğru bir kayma olduğunu düşünebiliriz: もうす [申す,, とおる [通る, geçmek], とおす [通す,, はいる [入る, girmek], まいる [参る,, かえる [帰る, girmek], vs.) Gevşek tip vurgulu fiiller ~て biçimini alıyorlarsa, ana vurgularıて sesinden önce gelen 2. seslemaltıüzerindedir. (ör: あう [会う,→ あって, たべる [食べる, yemek] → たべて.) Böyle olmakla birlikte, て sesinden önce gelen 2. seslemaltı“özel seslemaltı” yapısında ise, bu özel seslemaltı ana vurgu taşıyamaz ve bir önceki seslemaltına doğru yer değiştirir. (ör: かえる [帰る, geri→ かえって). Bunun dışında, özünde yalnız 2 seslemaltısı olan fiillerde, ana vurgu, て sesinden hemen önce bulunan seslemaltıüzerinde yer alır (ör: みる [見る,→ みて). ~ない ve ~ないで biçimlerinin durumuna bakacak olursak, ana vurgu, な sesinden hemen önce bulunan seslemaltıüzerinde yer alır. (ör: たべる [食べる, yemek] → たべない, たべないで, あう [会う, → あわない, あわないで, かえる [帰る, geri → かえらない, かえらないで.) ~ます biçimindeki tüm yapılarda, ana vurgu ま üzerinde bulunur. |