ในภาษาญี่ปุ่น หน่วยพื้นฐานในการนับจังหวะเสียงคือ พยางค์ (บางทีเรียกว่า โมระ) สำหรับคนญี่ปุ่นพยางค์แต่ละพยางค์จะมีความยาวเท่า ๆ กัน เช่นกรณี เสียงควบซึ่งมี 「ゃ」「ゅ」「ょ」 ปรากฏร่วมกับอักษรคานะข้างหน้าอีกหนึ่งตัว(เช่น:きゃ) มี 2 อักษร แต่ถือเป็น 1 พยางค์ นอกนั้นอักษรคานะ 1 ตัว จะเท่ากับ 1พยางค์
การเรียนรู้จังหวะเสียงในภาษาญี่ปุ่น จำเป็นต้องเข้าใจการนับพยางค์แบบโมระนี้ พยายามออกเสียงให้แต่ละพยางค์ มีความยาวเท่า ๆ กัน การออกเสียงผิดที่พบบ่อย ๆ ได้แก่ ออกเสียงคำว่า 「かさ(傘ร่ม)」 เป็น「カーサ」 หรือ ออกเสียงคำว่า 「とけい(時計นาฬิกา)」เป็น「トーケイ」 นอกจากนี้ ยังมีเสียงสะดุด「っ」 เสียงดีด「ん」 เสียงยาว「ー」 และเสียงสระตัวที่ 2 ในสระซ้อน(เช่น: เสียง 「い」ในคำว่า 「ばあい(場合กรณี)」の) ซึ่ง เป็นพยางค์พิเศษ และมีความยาวเทียบเท่ากับ 1 พยางค์เช่นกัน จึงอาจเป็นเรื่องที่ยากสำหรับผู้เรียน ขอให้ฝึกฝนการออกเสียงพยางค์พิเศษให้ดี