TUFS Language Modules

解説

   การเน้นเสียง(accent) ในภาษาญี่ปุ่น หมายถึง การเปลี่ยนระดับเสียงภายในคำ ยกตัวอย่าง คำในภาษากลาง เช่น คำว่า 「(橋สะพาน)」 เสียง「は」จะต่ำ  ส่วนเสียง 「し」 จะสูง  ในคำว่า 「(箸ตะเกียบ)」 เสียง「は」จะสูงและเสียง「し」จะต่ำ  บางครั้งรูปแบบการเน้นเสียงที่ต่างกันนี้ อาจทำให้ความหมายของคำเปลี่ยนไปได้ 
   นอกจากนี้ ในการเน้นเสียงในภาษากลางนั้น  มีลักษณะพิเศษคือ พยางค์ที่ 1 กับ พยางค์ที่ 2 จะมีระดับเสียงที่สูงต่ำต่างกัน  หมายความว่า หากพยางค์ที่ 1 เป็นเสียงสูง พยางค์ที่ 2 จะต้องเป็นเสียงต่ำ  หากพยางค์ที่ 1 เป็นเสียงต่ำ พยางค์ที่ 2 จะเป็นเสียงสูง
   การเน้นเสียงในภาษากลางแบ่งเป็น 2 ประเภทใหญ่ ๆ คือ  แบบเสียงเรียบ กับ แบบเสียงที่มีระดับสูงต่ำ  การเน้นเสียงแบบเสียงเรียบนั้น  พยางค์แรกเท่านั้นที่เป็นเสียงต่ำ ส่วนพยางค์ถัดๆไปจะออกเสียงเรียบและสูงกว่าพยางค์แรก  คำที่เป็นแบบเสียงเรียบ จะไม่มีการตกของระดับเสียงภายในคำ
   การเน้นเสียงแบบเสียงที่มีระดับสูงต่ำ ภายในคำจะมีตำแหน่งที่เสียงนั้นเคลื่อนจากสูงลงต่ำ ซึ่งเราเรียกว่าアクセントの核(แกนเสียง) สิ่งที่ต้องระวังคือ ในคำศัพท์ 1 คำจะมีแกนเสียงเพียง 1 แห่งท่านั้น  ยกตัวอย่างเช่นในคำว่า 「し(ตะเกียบ)」ระดับเสียงจะตกลงทันทีหลังจากเสียงสูงที่ 「は」 เราเรียกว่า แกนเสียงอยู่ที่ เสียง「は」   แกนเสียงในคำว่า 「し(ตะเกียบ)」 จะอยู่ที่พยางค์ที่ 1ซึ่งเราเรียกรูปแบบการเน้นเสียงนี้ว่า “แบบหัวสูง”   คำว่า 「」ระดับที่เสียงสูงลงต่ำอยู่ที่หลัง「な」 แกนเสียงอยู่ที่เสียง「な」เราเรียกรูปแบบการเน้นเสียงนี้ว่า “แบบกลางสูง”  ในคำว่า 「ずう(湖ทะเลสาบ)」และ「つやすみ(夏休みวันหยุดฤดูร้อน)」ก็เป็น “แบบกลางสูง”  แกนเสียงลงต่ำที่「う」ในคำว่า 「みずうみ(湖ทะเลสาบ)」แกนเสียงลงต่ำที่「や」ในคำว่า「なつやすみ(夏休みวันหยุดฤดูร้อน)」
   สำหรับ การเน้นเสียงแบบเสียงที่มีระดับสูงต่ำ กรณีแกนเสียงอยู่ในพยางค์สุดท้าย(เรียกว่า “แบบหางสูง”)นั้น หากออกเสียงเฉพาะคำ ๆ นั้น จะได้ยินเหมือน “แบบเสียงเรียบ” คือไม่ได้ยินระดับเสียงสูงลงต่ำในคำ  ความแตกต่างระหว่าง “แบบเสียงเรียบ” กับ “แบบหางสูง” จะเห็นชัดเมื่อมีคำช่วยตามหลังคำ ๆ นั้น ตัวอย่างเช่น คำว่า 「なが(鼻が)」 ที่หมายถึง จมูก จะออกเสียงแบบ  “ต่ำสูงสูง”  คือเป็นแบบเรียบ  แต่คำว่า「(花が)」ที่หมายถึง ดอกไม้ จะออกเสียงแบบ “ต่ำสูงต่ำ”  ระดับเสียงสูงตกลงที่ หลัง「な」ในคำว่า 「はな」จึงเป็น “แบบหางสูง”
   ในการเรียนเสียงสูงต่ำนั้น จำเป็นต้องฝึกฟังให้ออกว่า ตำแหน่งที่เสียงสูงลงต่ำในแต่ละคำนั้นอยู่ที่ใด