TUFS Language Modules

解説

   ภาษาส่วนใหญ่มักจะมีเสียง t  ในภาษาญี่ปุ่นหากเอามือลูบที่กลางคอ(กรณีของผู้ชาย จะสังเกตเห็นได้ชัด เนื่องจากมีลูกกระเดือกยื่นออกมา) ปลายนิ้วจะสัมผัสได้ถึงการสั่นของเสียง ถ้าเส้นเสียงสั่นจะเป็นเสียง d ถ้าเส้นเสียงไม่สั่น จะเป็นเสียง t  กล่าวคือ ในภาษาญี่ปุ่นมีการแยกความแตกต่างระหว่างเสียงสั่นกับไม่สั่นที่บริเวณลูกกระเดือก
แต่ภาษาแม่ของผู้เรียนบางคน อาจมีการแยกความแตกต่างระหว่างเสียงที่มีการปล่อยลมหรือไม่ปล่อยลมออกมา เมื่อออกเสียง t  ผู้เรียนที่มีภาษาแม่ดังกล่าวเวลาออกเสียง 「だ、で、ど」มักจะออกเป็นเสียง t โดยไม่ปล่อยลมออกมา ซึ่งทำให้คนญี่ปุ่นได้ยินเป็นเสียง「た、て、と」
(ยกตัวอย่างเช่น:イガク(大学มหาวิทยาลัย)ได้ยินเป็น→イガク)
นอกจากนี้ สำหรับภาษาแม่ของผู้เรียนที่มีการสั่นหรือไม่สั่นของเสียงขึ้นกับตำแหน่งที่ปรากฎในคำเช่น ต้นคำเป็นเสียง t กลางคำเป็นเสียง d  กรณีเช่นนี้ จะสามารถออกเสียง「だ、で、ど」ที่อยู่กลางคำได้ 
แต่เสียง「だ、で、ど」ที่อยู่ต้นคำจะกลายเป็นเสียง「た、て、と」
(ตัวอย่างเช่น:イジョーブ(大丈夫ไม่เป็นไร)เป็นเสียง→イジョーブ)
หรือในทางกลับกัน เสียง「た、て、と」ที่อยู่กลางคำจะกลายเป็นเสียง 「だ、で、ど」
(ตัวอย่างเช่น:アナ(あなたคุณ)กลายเป็นเสียง→アナ
リ(一人หนึ่งคน)กลายเป็นเสียง→ヒ
バ(言葉ภาษา)กลายเป็นเสียง→コバ))