東京外国語大学言語モジュール

สิ่งที่ควรรู้

１　ดังที่ได้เรียนไปแล้วว่ากริยาหรือคุณศัพท์มีความสัมพ้นธ์กับคำนามในประโยค และคำที่ใช้กับคำนาม เช่น 「が」「を」「に」เป็นสิ่งแสดงความสัมพันธ์ด้านหน้าที่และความหมายระหว่างคำนามกับกริยาหรือคุณศัพท์ในประโยค นอกจากนี้ในการแสดงความสัมพันธ์ระหว่างคำนามกับคำนาม จะเติม 「の」หรือ「と」หรือ หลังคำนามแรก เราเรียกคำ「が」「を」「に」「の」「と」เหล่านี้ว่า「助詞particle」 (คำช่วย)

２　คำช่วยไม่สามารถปรากฏโดด ๆ อย่างอิสระได้ในประโยค จะต้องปรากฏร่วมกับคำอื่น(เช่น คำนาม กริยา คุณศัพท์)เสมอ และคำช่วยแสดงทำหน้าที่จะแสดงความสัมพันธ์เชิงความหมายและไวยากรณ์ของคำนามนั้นกับคำอื่น ๆ ในประโยค นอกจาก が」「を」「に」แล้ว ในภาษาญี่ปุ่นยังมีคำช่วยอื่นอีก 

３　คำช่วยในภาษาญี่ปุ่นปัจจุบัน โดยทั่วไปจะแบ่งออกเป็น ４ ประเภทตามหน้าที่ รายละเอียดเกี่ยวกับคำช่วยแต่ละตัวจะอธิบายต่อไปใน「格助詞」(คำช่วยแสดงหน้าที่) 

　①　格助詞（case particle)(คำช่วยแสดงหน้าที่)

　ใช้ร่วมกับคำนาม เพื่อแสดงความสัมพันธ์ด้านหน้าที่และความหมายระหว่างคำนามนั้นกับคำอื่น(คำนามอื่น คำกริยา หรือคุณศัพท์)

　②接続助詞(คำช่วยสันธาน)(คำช่วยเชื่อมความ)

　　ใช้ร่วมกับคำนาม กริยา หรือคุณศัพท์ที่เป็นภาคแสดงของประโยคย่อย เพื่อแสดงความสัมพันธ์ด้านหน้าที่และความหมายระหว่างประโยคย่อยกับประโยคหลัก รายละเอียดโปรดดู「Vて（て形） 」、「AくてA・NAでNA・NでN」～「VてVます」、「理由」(เหตุผล)～「譲歩」(การประนีประนอม ยอมรับ)

　③　副助詞（取り立て助詞、取り立て詞）คำช่วยวิเศษณ์(คำช่วยเสริมความ,คำเสริมความ)

　　ใช้ร่วมกับคำต่าง ๆ เพื่อแสดงความหมายเสริม

　④　終助詞（sentence-final particle）(คำช่วยท้ายประโยค)

       ส่วนใหญ่จะปรากฏที่ท้ายประโยค เพื่อแสดงทัศนะของผู้พูดต่อผู้ฟัง

　　

ส่วนเสริม

４　คำช่วยบางครั้งสามารถใช้ร่วมกันครั้งละหลายตัวได้